“Ohoo, daha yazının başlığında kendin genelleme yapmışsın” diyebilirsiniz, “Ben de hala adam gibi adam olma yolunda çalışıyorum, olsun o kadar” diye cevap vereyim… 🙂
Hepimizin hayatında var bir sürü kimlik; etnik, dini, coğrafi, vb… Bunların varlığı bir zenginlik, o da tamam. Ama düzgün bir adam olmak için bu kimlikleri bir kenara bırakmak lazım bence. İnsanları öncelikle insan oldukları için sevmek gerek. Genellemeler yapmak, yani birisine sadece “şu ırka” ait olduğu için “kötü” ya da “şu dine” inandığı için “iyi” demek biraz güdük ve sığ bakış açısı maalesef. İyi insan vardır, kötü insan vardır, bunların ortak özellikleri vardır (Aslında her insanın içinde bir miktar iyilik, bir miktar kötülük var da, şimdilik oraya girmeyelim); ama ortak bir özellikten genelleme yapıp bunu daha sonra başka bireylere indirgemek, bu ortak özelliğe sahip bir insan gördüğünde şak diye yaftayı yapıştırmak bana göre tam bir yontulmamış kafa yapısı… 1-2 dakika kendini sorgula isterim, günlük hayatında hiç “Kadınlar şöyledir”, “Kayserililer öyledir”, “Yahudiler böyledir”, “Eşcinseller şöyledir” gibi söylemlerin var mı diye… Varsa emin ol bir yerde yanlış yapıyorsun! Bir yerlerde bahsettim, çok sayıda ve çok değişik insan tanıdım; bana bir genelleme söyleyin, anında çürütecek birisi ile tanıştırabilirim sizi! Düşünce yapımızı bu sağlıksız ve dar kalıplardan kurtararak çevremize evrensel bir gözle bakabilirsek; aya bile gideriz. Ya da büyük düşünürümüz Mahmut Tuncer’in halayına katılıp her yere gidiyoruz diye olduğumuz yerde döner dururuz.
Devamını oku
Bahsettiğim ana fikir de şudur: Kendinize özendiğinizi göstereceksiniz; ne azı ne fazlası. “Azı tamam da, fazlasının ne zararı var?” derseniz şöyle ifade edeyim: İş görüşmesinde karşınızdakine kendinize özendiğinizi, haliyle yapaacağınız işe de özeneceğinizi hissettirmeniz lazım. Yoksa süslü püslü giderseniz, “aklı giyim kuşamda olan, iş yapacağına kendisinin ve etrafındakilerin üstüyle başıyla uğraşan” adam imajı çizebilirsiniz. Ayrıca, iş görüşmesi yapacağınız kişi, çok dikkat çeken bir kişinin şirkette bulunmasından hoşnut olmayabilir. Diğer çalışanların dikkatini dağıtabileceğinizi düşünebilir, ya da kendi pozisyonunu (hem mesleki hem sosyal açıdan) tehdit altında hissedebilir. Gereksiz riskler almanın hiç alemi yok! Örneğin, yandaki fotoğraftaki takım elbisede renkler bence çok uyumlu, normalde yolda görsem pek beğenir ve takdir ederim; ama bence iş görüşmesi için fazla “süslü”.
Bugün, yakından takip ettiğim, üyesi olduğum