Eveet, yaz geldi; kıllı vücutları ve güzel göbekleri sergileme sezonu açıldı. Haliyle bu konuya da girmek farz oldu…
Her zaman olduğu gibi, kendi vücut yapımıza uygun şeyler giymeye özen göstererek başlıyoruz. Başlamadan önce, hiç giyilmemesi gereken şeylerden bahsedeyim. Mesela slip mayo… Eğer profesyonel yüzücü olup da yarışa katılmıyorsanız, kıçınızı başınızı insanların gözüne sokmanın alemi yok 🙂
Kendi adıma, yandaki örnekte olduğu gibi şort mayolar tercih ediyorum. Dize kadar uzayan, bol sörfçü mayolarını boşverin; baldırınızda kalan, ne çok dar ne de çok bol olan mayoları tercih edin derim. Tercihiniz, vücut yapınıza göre değişmeli elbette; onu da şöyle açıklayayım: Boyunuz (ya da bacaklarınız) ne kadar kısa ise, mayonun boyu da o kadar kısa olsun ki güdük görünmeyin. Boyunuz (ya da bacaklarınız) çok uzun ise, neredeyse dize kadar inen (ama bol olmayan) kesimleri tercih edin (Bu da leylek gibi görünmemek için 🙂 Göbekli arkadaşlarım da yukarıdakilere ek olarak; koyu renk, düz ya da çok ufak desenli mayoları tercih etsinler.
Şahsen çok desenli mayoları kullanmıyorum; düz ya da ufak geometrik desenli, ya da enine üç düz renkten oluşan blok desenli mayoları tercih ediyorum. Hatta yandaki örnekteki tenis şortu gibi modeller pek hoşuma gidiyor, denizden çıkıp bir yere yemeğe/içmeye oturduğumuzda normal şort gibi görünüyor. Ha, manken gibi bir vücudunuz varsa, ne giyerseniz giyin; güllü dallı, çiçekli böcekli mayolar giyseniz de olur, kimse mayoya bakmayacak nasıl olsa.. 🙂
Devamını oku
Hayatımıza özeneceğiz kardeşim; ince ince, nakış gibi işleyeceğiz kendimizi. İyi bir insan olacağız… Özetle bu! Neden dersen, cevabı benim hayat felsem: Bu evrende, milyarlarca yıllık tarihte ufacık bir noktadan başka bir şey değiliz. Bu devasa sistem, bizim bir şekilde “idare ederek” bir iz bırakmadan geçip gitmemiz için kurulmuş olamaz. Saksıdaki çiçeğin, sokaktaki ağacın bile bir amacı, faydası varsa; bizim hayatımızın da bu koskoca sistem içerisinde bir anlamı olmalı. Birçok dini inanış ve felsefi düşüncede bunun karşılığını bulabilirsiniz; bu sistem sen, ben 80-100 yıl boyunca antin kuntin işlerin peşinde koşalım, saksı gibi oturalım, sonra yok olup gidelim diye de kurulmuş olamaz. Hem kendimize, hem etrafımıza bir faydamızın dokunması gerek. Benim için bunu sağlamanın yolu da ilahi bir ceza korkusu ya da ödül beklentisi olmadan, kendimize saygımızla ruhumuzu parlatmaktan ve yüceltmekten geçiyor.
Şubat 2012’de yazmaya başladığım bu blog, giderek katlanan trafiği ile Haziran 2014 itibariyle 250 bin kişi tarafından ziyaret edilmiş. Şu an aylık 30 bin kişi tarafından okunuyor ve bugüne kadar aldığım olumsuz mesaj sayısı yalnızca 1 (yazıyla bir). Yani yazılarımın yanı sıra yazdığım yüzlerce yorum ve eposta ile on binlerce kişiye bir şekilde yardımcı olmuşum. Bu kadar çok insanın hayatına dokunmanın, karşılığında aldığım tepkilerin verdiği mutluluğu tarif etmek inanın pek mümkün değil.
Öncelikle çok basit ve ana hatları ile özetleyeyim: Otururken ceket çıkarılır, ayakta iken düğmeleri iliklenir. Elbette istisnaları var, elbette uymayanı dövdükleri cinsten kurallar değil bunlar; ama mantıklı açıklamları var, onlardan bahsedeyim: